In de jaren twintig van vorige eeuw richtte Arnold Schönberg samen met zijn discipelen Alban Berg en Anton Webern het ‘Verein für musikalische Privataufführungen’ op. Deze concertvereniging nam bewust afstand van het officiële, conservatieve muziekleven. De programmatie bestond dan ook vooral uit recent werk dat van de grote podia geweerd werd. Omdat de Verein geen orkest ter beschikking had, ontstonden in die tijd een grote hoeveelheid arrangementen voor klein ensemble.
Ook vandaag nog ontstaan transcripties in dezelfde geest. Zo bewerkte de onlangs overleden éminence grise van de nieuwe muziek Reinbert de Leeuw nog muziek van Berg, Zemlinsky en Webern. Met deze muziek keert Het Collectief terug naar een ongemeen boeiend tijdperk dat verscheurd is tussen nostalgie naar de negentiende eeuwse romantiek en een onafwendbaar aanstormende moderniteit.
